Ik zag ‘m zelf niet helemaal aankomen om eerlijk te zijn… Bij het woord ‘hipster’ denk ik eerder aan twintigers die helemaal into bierbrouwen zijn, ingenieuze baarden hebben, veganistisch eten, geen modetrends volgen maar lekker hun eigen weg* op modegebied gaan en er altijd nonchalant doch stijlvol en/of sportief uitzien.
Toen ik laatst enigszins gniffelend begon aan een artikel in het Parool genaamd ‘9 hipsterfenomenen waar Amsterdam wel klaar mee is’, werd het beginnende gevoel van leedvermaak al snel minder want ik werd met het volgende geconfronteerd. Meer dan de helft van de fenomenen die aan het hipsterbestaan worden toegeschreven zijn namelijk op mij van toepassing… Even voor de beeldvorming, ik ben midden dertig, heb een tweejarige zoon en woon (notabene) op IJburg.
En het zou nog ‘erger’ zijn geweest als ik lang haar zou hebben gehad want dan zou ik zeker af en toe een hoge knot hebben gehad (hipsterfenomeen 1). En ik mag blij wezen dat ik geen man ben want dat had ik bijna aan alle fenomenen voldaan. Want ja, ik zou dan echt wel een bezoekje aan een barbershop (hipsterfenomeen 6) brengen hoor. Gewoon uit nieuwsgierigheid;-) Ik zeg trouwens bijna want je zult mij echt nooit vinden op een ‘fixie’ wat blijkbaar een racefiets is zonder rem (hoe onhandig!) beplakt met washitape wat dan wel weer schattig is (hipsterfenomeen 7) en boter in je koffie (hipsterfenomeen 3) is ook niet aan mij besteed.
Maar echt, ik ben weg van de ‘vintagemeubelkoffie-barflexplekbrouwerij’ zoals hipsterfenomeen 2 lichtelijk sarcastisch wordt genoemd. Ook van Lees verder >>>
